---

 

  

                  Dnia 4 października 2008 r wyruszyłyśmy na kolejną, XI już Ogólnopolską pielgrzymkę do Częstochowy .Tym razem mottem wszystkich Amazonek   było hasło:” W miłości i w jedności nasza siła.”

Na Jasną Górę jechałyśmy po raz dziewiąty-tyle lat liczy sobie nasz klub. Wyruszyłyśmy punktualnie i o dziwo, żadna z nas się nie spóźniła. Z uśmiechem na twarzy nasze pielgrzymowanie rozpoczęłyśmy odmówieniem Tajemnicy Radosnej różańca św.

Modliłyśmy się za wszystkie Amazonki, te, które pielgrzymują  z całego kraju, za nasze chore koleżanki ,za nasze zmarłe Amazonki ,jak również za nas same.

Po około .dwóch godzinach w świetnych nastrojach dotarłyśmy na miejsce.

W  brzydkiej scenerii padającego deszczu zebrałyśmy się  w Alei Sienkiewicza i przeszłyśmy  pod Szczyt Jasnogórski ,gdzie odbyła się msza święta. Było nas tam bardzo dużo, bo aż ok. 5 tys. kobiet .Tyle z kobiet  choruje, a ile z nas nie mogło tam być? Wokół  było wiele miłych , zadumanych  ale i pogodnych  twarzy, które utwierdzały nas w jednym: „z tym da się żyć - głowa do góry!!!”-jak powiedziała  Jedna z    Amazonek.
 W dalszym ciągu  padało, a  nasze serca sięgały chmur.

.Ksiądz abp Stanisław Nowak z Częstochowy apelował w homilii o ofiarowanie cierpienia w intencji zbawienia świata.

Mówił wiele dobrego o Amazonkach i dla Amazonek.

Po mszy św. poszłyśmy się pomodlić przed  cudownym obrazem Matki Boskiej, a następnie  rozgrzałyśmy się gorącą kawką.

O godz.14 wzięłyśmy udział w konferencji miłości i jedności w kaplicy św.Józefa.Było to spotkanie, które na długo zapamiętamy.

Prowadziła je szefowa częstochowskich Amazonek – Elżbieta Markowska.

Jako pierwszy zabrał głos przeor Jasnej Góry Ojciec Kamil, który pomaga Amazonkom” od zawsze. W swojej przemowie zwrócił uwagę  na to, że najważniejszy dla Chrystusa i  w życiu jest człowiek, a „najlepszym kosmetykiem na świecie jest świętość.

Bardzo wzruszyła nas również  siostra Danuta, która mówiła w bardzo ciepły sposób o doświadczeniach związanych z Amazonkami.

Następnie wygłosił krótką retorykę kapelan Amazonek, ks .Szczepańczyk.To on jest z nami zawsze w najbardziej ciężkich przypadkach. .....

Ważnym punktem programu konferencji było przekazanie Złotego Łuku

 im. Anny Stefańczyk kieleckim Amazonkom. Jest to łuk przechodni, symbolizujący waleczne Amazonki, ofiarowany przez zmarłą już inicjatorkę pierwszej pielgrzymki polskich Amazonek na Jasną Górę.

Łuk przekazała przedstawicielka rodziny, pani Graj oraz wnuczka  Ani .Pani Graj zwróciła uwagę, jak bardzo potrzebne są badania profilaktyczne.

W tym momencie  głos zabrała  także  Elżbieta Kozik(dziękowała za to, że warszawskie Amazonki  miały możliwość cieszenia się łukiem)oraz Krystyna Wechman. Według  niej „irracjonalne zachowanie, zresztą bardzo wykształconych kobiet powoduje, że zapędzone w pracę, biznes, spotkania, myślą, że będą wiecznie zdrowe. Samokontrola, badanie, patrzenie na swoje piersi, troska o swoje piersi, pozwoli, nawet jeśli nie będą robiły badania mammograficznego, zauważyć niepokojące objawy”. Prezes Federacji Polskich Klubów Kobiet po Mastektomii „Amazonki” dodała, że w Polsce istnieje narodowy program walki z rakiem piersi, w ramach którego badania są bezpłatne.

Również doktor Wiktor Chmielarczyk poruszył ten temat, ale nie tylko. Zainteresował go  aspekt medyczny pielgrzymki. Zwrócił  uwagę na to ,jak bardzo  taka pielgrzymka ma zdrowotny wpływ  na chore kobiety Wprowadził w swój tekst wiele humoru jak ten, w którym mówił ze śmiechem ,że na tegorocznej pielgrzymce po raz  pierwszy padał deszcz i po raz pierwszy były krzesła. Amazonki przyjęły to ogromnymi brawami.

Na zakończenie Ela z Wielkopolski przedstawiła nam kilka utworów napisanych przez internetowe Amazonki .Niektóre z nich nam przeczytała ,inne zaśpiewała. Byłyśmy bardzo wzruszone, ponieważ jej piękny głos w połączeniu z uczuciami zawartymi w strofach wierszy, porywały nasze serca po raz któryś z kolei.

Oczywiście włączyłyśmy się również i odśpiewałyśmy nasz hymn Amazonek ,trzymając się za ręce i prosząc Boga ,aby „dał nam skrawek nieba...”

W drodze powrotnej zjadłyśmy obiad w częstochowskiej restauracji” Wiking”.

Bardzo się cieszyłyśmy ,że miałyśmy możliwość uczestniczenia w tej jakże owocnej pielgrzymce. Nabrałyśmy sił na następny rok, naładowałyśmy akumulatory. Takie spotkanie na Jasnej Górze to coś wielkiego, coś co przez najbliższy czas doda nam skrzydeł, pozwoli uwierzyć, że wszystko na tym świecie ma sens, że należy poddać się woli Boga i tak po prostu mu zaufać.